www.zbanowanifzp.fora.pl

przepiorko dybuk

Pękł z hukiem, co było do przewidzenia. Nie dożył roku 2018, co do przewidzenia było nieco trudniejsze. Mowa o Pawle Jędrzejewskim, który, zanim pękł, nadymał się – jak to sam ujął – przez siedem biblijnych lat. Nie znam genezy ani meritum konfliktu Jędrzejewskiego z Pazińskim, wiem tylko tyle, ile wie każdy, kto zechce zerknąć na grupę dyskusyjną FŻP, co akurat mi w zupełności wystarczy.

Dziwne, że Jędrzejewski, uważający się za naczelnego etyka polskich Żydów, publicznie rozpętuje nagonkę na innego Żyda, oskarżając go o nienapisanie tego, co zdaniem Jędrzejewskiego ten Żyd napisać powinien. Dziwny jest nie tylko powód rozpętania tej nagonki, jeszcze bardziej dziwna jest jej forma i miejsce, w którym się ona odbywa. Ale najdziwniejszym jest fakt, że Jędrzejewski zapomniał o prawdzie, którą z takim uporem głosił, o prawdzie, mówiącej, że pycha poprzedza upadek. Do tego spektakularnego upadku przyczyniły się dwa poważne błędy, które Jędrzejewski w swej pysze popełnił.

Po pierwsze w spór wewnątrz żydowski, chuj wie po co, wtajemniczył i zaangażował gojów, a po drugie błędnie ocenił wartość swojej wielotysięcznej armii fejsbukowej. To wystarczy, żeby stwierdzić, że stracił poczucie rzeczywistości i całkowicie uległ iluzjom jakie tworzy świat wirtualny.

Przecież takie goje jak ja, to teraz mają bekę, na którą od lat czekali, a fejsbukowa zbieranina różnych Wieczorków, Olechów czy Gińków, nawet licząca setki tysięcy dusz, to jest tylko zbieraniną pół i całych debili, którzy choćby okrzyknęli Jędrzejewskiego mesjaszem, to w żadnym stopniu nie są w stanie mu pomóc, ani nawet go zrozumieć. Żydzi raczej oficjalnie zamilkną w tym upublicznionym sporze, poprowadzą go dalej goje, na forum lub na salonach, a jakim celu i z jakimi skutkami, to się dopiero okaże.

Na razie wiadomo tylko tyle, że Paweł Jędrzejewski gotów jest się skłócić z wieloma Żydami, żeby uzyskać poklask swojej gojskiej, wirtualnej trzody, do czego oczywiście się oficjalnie nie przyzna, nawet na torturach.

Już jako sprawę marginalną dla sporu pomiędzy Jędrzejewskim a Pazińskim, trzeba poruszyć jeszcze jeden czynnik – obaj są pisarzami, przynajmniej za takich się uważają, a koleżeństwo pomiędzy pisarzami, to koleżeństwo podwyższonego ryzyka. Moim zdaniem w starciu na płaszczyźnie literackiej Paweł Jędrzejewski jest bez szans, bo Piotr Paziński to pisarz obdarzony wielkim talentem i wyobraźnią, czego o autorze ,,Judaizmu bez tajemnic” , jak na razie, powiedzieć się nie da.

Teraz pozostaje już tylko czekać na epilog upadku Pawła Jędrzejewskiego, który zapewne też będzie spektakularny, zgodnie ze słowami wieszcza, iż ,,tonący brzydko się chwyta”

Grego

A można jakieś szczegóły? Bo ja nie uczestniczę w tym klubie, a ciekaw jestem co takiego powinien był napisać pan Paziński a nie napisał i stąd cała afera.

przepiorko dybuk

Sam poszkodowany przez Midrasz tak rzecz ujmuje:

,,Najważniejsze w Polsce pismo żydowskie (a za takie uważam "Midrasz") świadomie, całymi latami, pomijało na swoich łamach książki publikowane przez najważniejsze w Polsce wydawnictwo żydowskie (Pardes).” ( Paweł Jędrzejewski)

Innymi słowy: redaktor naczelny Midrasza - Paziński jest be, bo w Midraszu nie piszą o tym, co wydaje Pardes, a Pardes wydaje m.in. dzieła Jędrzejewskiego.

O co tak naprawdę chodzi, to nie wiem, wiem tylko tyle, że filipiki Pawła Jędrzejewskiego przeciwko Pazińskiemu, wygłaszane na otwartej grupie dyskusyjnej, do hufców zdezorientowanych goi, są żenujące. Na co liczy Jędrzejewski atakując Pazińskiego, to też nie wiem, z kolei wiem, że dzięki tym atakom co najmniej dwóch polskich Żydów skłóciło się do imentu.